Ook het logo is ontworpen vanuit deze doelstellingen. De handen staat voor de handen van God waarin we alles willen leggen wat we doen, en waarvan we geloven dat Hij ons draagt. Maar ook dat we een hand uitsteken naar mensen, naar een doelgroep, die dit nodig hebben. 

De verschillende kleuren staan symbool voor alle kinderen en jongeren die bij ons komen. Zij zijn kleurrijk, maar ook uniek. Allemaal anders, maar samen één geheel. De hartjes staan voor liefde, liefde die God voor ons heeft, die wij willen uitdragen naar deze doelgroep, maar ook onderling. 

We werken met kinderen en (jong)volwassenen met een verstandelijke beperking en/ of leerprobleem. Per persoon wordt gekeken welke taken zij uit kunnen en willen voeren en welke plek binnen het project de beste voor hem of haar is.

Binnen het onderwijs worden de slechtst scorende kinderen opgenomen. Deze komen van de school Vida & Verdad, waar we nauw mee samenwerken, maar ook van andere scholen in het dorp. Kinderen die wegens hun beperking op dit moment niet naar school gaan, kunnen opgevangen worden in de dagopvang.

In 2020 beginnen we ook met het bieden van hulp aan alleen staande moeders. Het eerste kind is Santiago. Hij is in december 2019 geboren en door hem op te vangen, kan zijn moeder studeren, zodat zij hem een betere toekomst kan bieden. 

Het project bestaat uit vier onderdelen die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn; 

Voor het onderwijs hebben we een speciaal ingerichte plek binnen de dagopvang. Het aantal leerlingen varieert van 5 tot 10. Soms komt er weer iemand bij, soms komen kinderen ook niet meer, door verschillende omstandigheden. We hebben in dit lokaal een kast vol met didactische materialen staan, zodat de kinderen op een leuke, maar leerzame manier toch de schoolse vaardigheden oefenen. De meeste kinderen zitten op de school Vida & Verdad, waar we nauw mee samenwerken. Maar er komen steeds meer kinderen van andere scholen. Het zijn kinderen die binnen het reguliere onderwijs niet goed meekomen en extra hulp nodig hebben. Soms alleen bij bepaalde vakken, soms vooral bij het kunnen maken van hun huiswerk, soms omdat er thuis te weinig aandacht voor ze is om de kinderen te stimuleren en ondersteunen. Het kan ook zijn dat ze een verstandelijke beperking hebben of bijvoorbeeld dyslexie. Wat de achterliggende oorzaak ook is van de onderwijsachterstand, wij proberen dit zoveel mogelijk en bij te spijkeren. In hoeverre dit lukt is natuurlijk per kind afhankelijk, maar ieder kan binnen onze lessen op zijn eigen niveau bezig zijn. We laten de ouders een kleine bijdrage betalen voor de materialen, mits ze de financiële mogelijkheden bezitten. Er komen leerlingen in verschillende leeftijden en met verschillende niveaus. Een deel gaat 's morgens naar school en een ander deel 's middags, zoals in het Boliviaanse schoolsysteem gebruikelijk is. Hier wordt dat ook steeds gekeken hoe de groepjes het beste samengesteld kunnen worden, zodat ieder kind optimale begeleiding krijgt. Soms worden de kinderen uit hun klas. gehaald (als ze al heel ver achter lopen), maar meestal komen ze tijdens het dagdeel dat ze niet naar school gaan, zodat de lessen zoveel mogelijk extra ondersteuning bieden.

De dagopvang vindt sinds juni 2019 plaats in het dorp Caranavi. Voorheen kwamen de kinderen naar de opvang in San Isidro, net buiten Caranavi. Met de uitbreiding van het onderwijs en opening van Snack Maryet was het praktischer om alles te centraliseren. 

In 2013 zijn we begonnen met het bieden van dagopvang. We geven overdag opvang aan een groep van rond de 12 kinderen, waarvan een aantal een beperking hebben. Dit varieert van een verstandelijke beperking, autisme, doof, ADHD of probleemgedrag a.g.v. opvoeding. Alle kinderen worden als gelijk waardig behandeld, waarbij ieder de zorg krijgt die hij of zij nodig heeft. De 'reguliere kinderen geven een voorbeeld van een normale ontwikkeling aan kinderen met een beperking, waar zij zich aan kunnen optrekken. De 'reguliere' kinderen leren op een speelse en natuurlijke manier omgaan met kinderen met een beperking en betrekken hen bij de dagelijkse bezigheden. 

Sinds april 2012 zijn de eerste jong volwassenen binnen het project begeleid. Moises van 18 werkte als chef in de keuken. We leerden hem koken, wat hij helemaal geweldig vond. Hij maakte vooral hele lekkere soep. Toen de tijd aangekomen was dat hij ook hoofdgerechten zou gaan maken, is hij verhuisd met zijn moeder naar een andere stad en kon hij jammer genoeg niet meer bij ons werken. Jimena komt ook sinds april 2012 bij ons. Eerst hielp ze Trinke als assistent bij het speciaal onderwijs, maar al snel (toen we een auto konden kopen en vervoer mogelijk was) ook in het huis in San Isidro. Zij wordt opgeleid in alles m.b.t. de huishouding. Ze helpt mee schoonmaken, opruimen, maar ook koken. Ze vindt het erg leuk bij ons en ze doet het steeds beter. Jimena was 14, toen ze niet meer mee kwam op school. Ze is (met moeite) tot groep 6 gekomen.

Toen Snack Maryet opende in 2018 was Fabian de eerste die daar kwam helpen.

Vanaf 2020 bieden we ook hulp aan kinderen van alleenstaande moeders. In Bolivia worden veel meisjes zwanger op jonge leeftijd. Vaders verdwijnen vaak van het toneel en dan staan deze jonge vrouwen er alleen voor. Zonder afgeronde studie en/ of zonder werk. Deze jonge kinderen worden meegenomen naar studie of werkplekken, waar zij zich niet kunnen ontwikkelen en waar ze ook al snel tot last zijn. Ze worden dan alleen thuisgelaten of bij niet altijd betrouwbare mensen achtergelaten. Door deze kinderen op te vangen, kunnen deze jonge vrouwen hun studie afmaken of aan het werk gaan. Afhankelijk van de situatie van de moeder geven we korting op de opvang of zoeken we in Nederland sponsorouders. Zo willen we voorkomen dat kinderen al op vroege leeftijd een ontwikkelingsachterstand oplopen.